Yılmaz Özdil Olayı

Hafta sonu CHP vizyon toplantısı yaptı.
Görkemli sunumdaki Jeremy Rifkin bölümü çok kişiyi sıktı.
Ardından Yılmaz Özdil'in bir tweet'i kıyameti koparttı.
Kaçıranlar için hatırlatalım;
Yılmaz, Selvi Kılıçdaroğlu'nun uyukladığı bir fotoğrafı kullandı.
Ve "Heyecan verici toplantı oldu" başlığını kullandı.
Sosyal medyada küfür, hakaret ve tehdit yağdı.
Bunları Özdil, Sözcü'deki köşesinde tam sayfa yayınladı.
"Namert Gazeteci" başlığıyla.

*     *     *

Önce şunu söyleyelim.
Yılmaz'la Milliyet'te birlikte çalıştık.
Şuna şahidim ki;
Yılmaz satılık, namert bir adam değildir.
Herhangi bir partiden menfaat sağlayacak biri de değildir.
Kıvrak zekalı, heyecanlı, dürüst bir gazetecidir.
Yıllardır görüşmedim, ama yazılarını çoğunu okurum.
Doğal olarak takdir de ederim, eleştiririm de.

*     *     *

Son tweet'ini okuduğumda Facebook'ta şu eleştiriyi kullandım.
Birkaç saniyelik bir fotoğrafı kullanıp;
"Heyecan verici toplantı oldu"
Başlığını atmak "Gazeteci"ye yakışmamış!
Hala aynı fikirdeyim.
Kanımca;
Elinde tam sayfa yazma imkanı olan bir "Gazeteci".
Sansasyon yaratacak bir tweet yerine;
Vizyon toplantısını tümüyle ele alan bir yazı yazmalı,
Kim uyumuş, kim yanlış görüntü vermiş,
O yazının içinde vermeliydi.
Gördüğünü tabii ki yazmalı,
Ama yazdığının nerelere varacağını da bilmeliydi.
Ki; Ben Yılmaz Özdil'in bunu çok iyi bildiğini düşünüyorum.

*     *     *

Gazetecilik tecrübe, birikim ve sorumluluk işidir.
Size geçmişten birkaç anı ve örnek vereyim.
70'li yıllarda Hürriyet Haber Ajansı'nda çalışıyorum.
Oktay Ekşi Başyazar, aynı zamanda genel müdürüm.
Kendisinden bir konuda fırça yedikten sonra tartıştık.
Kulağımda küpe olan şu sözleri söyledi.
"Sen meslekte yenisin, olaya tek bakışla bakmakta haklısın.
Ben başyazarım, olaya 10 hatta 20 açıdan bakmak zorundayım."

*     *     *

Bir başka ders.
Cağaloğlu'nun göbeğinde bir trafik polisi vardı.
Gazetecilere özellikle habire ceza keserdi.
Bir gün fotoğrafları yakaladık ve yarım sayfa haberi patlattık.
Başlıklar:
"Plakasız araçla geldi.
Park edilmez levhasının altına parketti.
Sürücülere ceza yağdırdı"
O hafta adamı Doğu'ya sürdüler.
Genel Müdürümüz Nezih Demirkent bizi çağırdı:
Yarım saat fırçaladı:
"Ulan sizin yaptığınızın karakolda adam dövmekten ne farkı var."

*     *     *

Medyadan, pişman olunması gereken,
Hatta pişman olunan birkaç örnek vereyim.
Milliyet'i kurtarmaya gelen bir ekipti.
Ecevit'in Beyaz Saray'da bir fotoğrafını kullandılar.
TC Başbakanı, ABD Başkanı karşısında;
El pençe duruyordu.
Bir anlık bir fotoğraftı.
Maalesef kullananlar fotoğrafın nelere malolacağını bilmiyordu.
Merkez Bankası Başkanı'nın,
Evinin kapısının önündeki ayakkabılar fotoğrafı da unutulmaz.
360 el kaosa kalktı,
Leydi'nin topuk sesleri,
Muhtar bile olamaz başlıkları da,
Gazetecinin sorumluluğunun,
Sadece bir fotoğraf,
Yada başlık olmadığını gösteren örneklerden birkaçı.

Sonuç olarak gazetecilik zor zenaattir.

O'NLARIN YAPTIKLARI HATALAR ZAMANLA BÜYÜK OLUR

AMA KENDİLERİ KÜÇÜLÜRLER.

Ercüment Erkul / [email protected]