Doktorlar, hemşireler, acil tıp teknisyeni arkadaşlar, oradan oraya koşturuyor.Hasta çok.Acili var, çok acili var, daha daacili var.
İnsanlarımız memnuniyetsiz.Hep kendilerine bekliyorlar.İlgi, itibar onlara gelsin.Ya diğerleri ?Umuırunda değil.
Dışından bak beygir gibi.Gözler fıldır fıldır ama, hasta.
Gözünün yanından şakır şakır kanayarak gelen de, hasta.Hadi bakalım buyur.
İkincisine yardıma koşunca, ilki hemen darılıyor.Hemen sallamaya başlıyorlar.‘Ee biz de hastayız, öncelik niye onda’.Hemen torrpil var mı ona bakıyorlar, tövbe tövbe.Bünye alıştı ya, ondan.
Hastalar bekliyor.İlk muayeneleri, iğne, ilaç tamam.EKG, AKC Grafi için, bekleniyor.Niye diye soruyoruz.Biri ‘Abi yardımcı personelsayımız bu kadar’.
Yani sedyeyi taşıyacak, işlemleri yaptırmaya götürecek kişi sayısı çok azmış.Sayabildiğim kadarıyla, 3 kişiler.
Koskoca hastane burası.‘Biz götürelim ‘ demek istiyorum, tıpetiğine uygun değil, olmaz.Her şey var.Önemli bir unsur olan personelyok.İyi mi ?
Tıp bir bütündür, tıpkı insan bedeni gibi.Ege Üniversite Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi, burası.Bir gün herkesin acile ihtiyacı olabilir.Allah muhtaç etmesin.Her şeyin başı da sağlık.Sağlık olsun da.Personelde.
www.haberhurriyeti.com / Metin AYDINOĞLU