Ben bu yazıyı daha çok, ortaya karışık şekilde yazmak istedim. Biraz özeleştiri, biraz utanç, biraz sitem, bolca özlem.

Suudi gazetecinin bulunması için gösterilen çabaları hem gurur, hem üzüntüyle izliyorum. Lakin kayıp asker ve poliscanlarımız neler yapılıyor çok merak ediyorum…

Poliscanlarım, her ne kadar gerekli merciler sahip çıkmıyorsa da sahipsiz değildirler,

Ne cebinizdeki parada, ne karınızda, kocanızda, çocuğunuzun ırzında, ne de yastık altındaki altınlarınızda gözleri yoktur onların…

Ortada kanıtlı bir suç varsa, cezalarını sonuna kadar çeksinler elbette… Ama suçu yoksa, mağduriyetler de önlensin…

Bu örnekleri tek tek değil bir pazıl gibi düşünerek değerlendirin. O zaman düşmanın , nasıl kanser gibi tüm değerlerimize el attığını, ve bu istilanın sonuçlarını düşünün.

Bu sefer gözüme batan değil, gözümü oyan çarpıklık, engelli vatandaşlarımızın yaşam kaliteleri.

Sadece 1 gecede yasa onaylayanlar şu poliscanlara verdiğiniz sözleri de yerine getirseniz ya…

Konu çok acil çözüm bekliyor

Sayın yetkililer, yeni bir düzen içerisinde başladığınız görevleriniz hayırlı olsun, olsun da , verdiğiniz sözler de tutulsun ki, söylediklerinizin, sadece oy alma amaçlı vaadler olduğu fikri düşmesin akıllara, değil mi?

İzmir’deki hastanede gördüklerim yüreğimi daralttı ve de daraltmaya devam ediyor… Umarım duyan, gören, ilgilenen biri çıkar…

Ben bayramı, malul sayılmayan gazi kalmadığında, poliscanlarım amir baskısından kurtulduğunda, artık şehit haberi almadığımda kutlayacağım.